اندر فلسفه ضایع کنون

میگن ایرانی ها قوم غمگینی هستن و این هم علتش بر می گرده به تاریخ ایران که توش هر شاهی اومده اولش یک سری کارهاس واقعن تاریخی کرده که هیچ تاریخ نویسی هر چهقدرم زور به زنه تو تحریف کردن و انکار اینکارها راهی ا ز پیش نمی بره.نمونه ای این کارهای تاریخی هم که خودتون اطلاع دارید آبتنی کردن تو حوضچه خون و درست کردن مناره از سر آدم هاو...(البته مهندسین عمران این سازه ها رو از عجیب ترین سازه های جهان می دونن چون واقعن این خ خیلی کاره که یک مناره اون هم فقط با گذاشتن سر آدم ها روی هم درست کنی؟!!!) و همین وقایع تاسف بر انگیز تاریخی از دلایل غمگین بودن ما ایرانی ها ست.
ولی من اعتقاد دارم این تنها دیلش نیست .یکی از مهم ترین دلایل اینکه ایدانی ها آدم های غمگینی هستنداین هست که اصلن نمی دونن چطور شاد باشن وچطوری شادی کنن به طوری که حتی شادی هاشون هم به غم ختم میشه.مگین مگه میشه شادی به غم ختم بشه؟
یکی از رایج ترین راه های شاد شدن تو ایران ضایع کردن هم دیگست که این واقعن سنت خوبی هست برای شاد شدن چون مجال این سنت در همه جا هست شما بعنوان یک ایرانی می تونی هر جا و هر مکان یک ایرانی دیگه رو گیر بیاری و ضایع کنی و اینطوری اسباب خنذه خودتو و دیگران رو جور کنی به عنوان مثال می تونی سر کلاس هم کلاسی تون رو که یک سئوال اشتباه میکنه ضایع کنی و با گفتن جملاتی مانند جناب پرفسور بابا با هوش یا نابغه هم خودت بخندی هم بقیه همکلاسی ها تازه اینکار یک امتیاز خوب دیگه هم داره وقتی تو شروع کنی هر جا موقعیتی برای ضایع کردن پیش اومد فرصت رو از دست ندی و یک تیکه بندازی از اون به بعد می تونی یک کرسیتو مجلس بچه با حال های کلاس (البته شاید کلمه خوبی نباشه)کسب کنی و از اونجا که ما ایرانی ها طالب مجالسی از این دست هستیم همه بجه های کلاس خواهان مریدی و نوکری تو می شن و این یعنی همون که آدم دوست داره یعنی اخساخ بزرگی پس دیدیم که ضایع کردن آنقدر هم بد نیست بلکه خیلی هم خوبه و از مزایای بسیاری هم که ذکر کردم هم برخوردارت میکنه.
البته موارده زیاده دیگه هی مثل مسخره کردن استعداد دیگران مسخره کردن لهجه دیگران و...وجود داره که می تونی به راحتی یک نفر را در جمع ضایع کنی که ما به ذکر مثال های بیشتر نمی پردازیم و به همون مثال بالااکتفا می کنیم.
حالا خب مکه این ها هی که گفتم چه اشکالی داره؟والا هیچی مشکل خاصی نداره فقط باعث میشه که همه بخندن و اونی که ضایع شده غمگین شه فقط همین که البته می تونید بگید خب بشهمگه چه اشکالی داره مگه شوالیه ها نبودن می گفتن یکی برای همه و همه برای یکی م یکی رو مسخره میکنیم وضایع می شه بقیه حالشو میبرن.البته نمی خوام با این نظر شما مخالفت کنم ولی خب موضوع به این سادگی نیست چونکه اونی که ضایع می شه از شما یک غمی تو دلش می مونه.و ایناصل ضایع کردن بین دو نفر را تعمیم بدیم این اصل رو نتیجه می گیریم که چون من تو رو ضایع می کنم تو من رو ضایع می کنی ما اون ها رو ضایع می کنیم اون ها ما رو ضایع می کنند اون ها اون ها رو ضایع می کنن و این دنباله رو ادامه بدیم نتیجه می گیریم که همه از همه غم تو دلشون دارن و ما از همه غم تو دلمون داریم و از اونجا که همه تو این اصل به بی نهایت میل میکنه ولی گنجایش قلب ما محدوده باعث می شه که ما گنجایش قلبمون تموم بشه و افسرده بشیم و این جوریه که ما یک اصل به وجود می آریم به عنوان اصل تولید غم از شادی و این اصل یکی از افتخارات ما ایرانی هاست.و من امیدوارم که شما از اینکه می تونید به عنوان یک ایرانی یک همچین اصلی را به وجود آورده باشید خوشحال باشید خوشحال؟